همیشه میان وظایف مامورین کنسولی و مامورین دیپلماتیک و امتیازات مامورین کنسولی و دیپلماتیک هم پوشانی وجود دارد. اما باید توجه نمود که این دو با یکدیگر متفاوت هستند. عملکرد مامورین کنسولی بیشتر جنبه اداری و غیر سیاسی دارد. اما در عین حال امتیازهای مامورین کنسولی را نمی توان دور از نظر داشت. آنها نیز همچون مامورین دیپلماتیک از مزایا و البته مصونیت هایی بهره مند هستند که در این نوشتار به آن ها اشاره می کنیم:
مقامات کنسولی چه اشخاصی هستند؟ و امتیازات مامورین کنسولی چیست؟
به موجب مقررات حقوق بین الملل و با توجه به عهدنامه وین مورخ 24 آوریل 1963 شامل:
1- سرکنسول
2- کنسول
3- کنسول یار
4- نماینده کنسولی.
مامورین کنسولی از میان کارمندان دیپلماتیک یا اداری وزارت امور خارجه انتخاب می شوند. البته باید حتما دارای سندی به نام معرفی نامه باشند. استوارنامه مخصوص کارمندان و مامورین دیپلماتیک است. اما معرفی نامه برای مامورین کنسولی است. کشورها به منظور برقراری روابط کنسولی میان دو کشور، اقدام به تاسیس پست کنسولی می گیرند که مامورین کنسولی که فوقا به آن ها اشاره کردیم در این پست های کنسولی مشغول به فعالیت هستند.
وظایف و اختیارات مامورین کنسولی چیست؟
به طور کلی می توان گفت مامورین کنسولی وظیفه ای اداری و غیر سیاسی دارند. اما اگر بخواهیم به طور جزئی موضوع را برررسی کنیم می توان وظایف مامورین کنسولی را به سه قسمت تقسیم کرد:
وظایف کنسولی در سطح بین الملل:
توسعه مناسبات بازرگانی، اقتصادی، فرهنگی میان کشور فرستنده و پذیرنده
بسط روابط دوستانه.
ممکن است میان کشور فرستنده و پذیرنده توافقاتی در خصوص روابط در سطح بین الملل باشد که در این صورت وفق همان توافق نامه عمل می شود. حتی کشور پذیرنده حق دارد که در صورت عدم رعایت قوانین کشور پذیرنده، مامور کنسولی را به عنوان عنصر نامطلوب از کشور خود اخراج نماید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد عنصر نامطلوب روی لینک زیر کلیک نمایید.
وظایف کنسولی در سطح دولتی:
حمایت منافع کشور پذیرنده
اطلاع از اوضاع و احوال بازرگانی، اقتصادی، علمی، فرهنگی کشور پذیرنده.
وظایف کنسولی در سطح نهادهای دولتی:
صدور گذرنامه یا تمدید و تعویض آن
انجام امور مربطو به ثبت احوال
انجام امور مربوط به دانش آموزان و دانشجویان
حفظ منافع کودکان صغیر و محجورین
انجام وظایف پیش قضایی و نیابت قضایی
انجام امور مربوط به نظام وظیفه عمومی و …
امتیازات مامورین کنسولی و مصونیت های آنها چیست؟
مصونیت های مامورین کنسولی را می توان به شرح زیر دسته بندی کرد:
1- مصونیت از تعرض:
اماکن کنسولی، محل سکونت، رئیس و الباقی اعضای کنسولی و مکاتبات کنسولی مصون از تعرض هستند. این امر را می توان یکی از امتیازهای مامورین کنسولی در نظر گرفت.
2- مصونیت کیفری:
مامورین کنسولی در راستای اعمال ناشی از اجرای وظایف رسمی مصونیت دارند. البته این مصونیت مطلق نیست و شامل جرایم مهم مثل قتل و تجاوز و … نمی شود.
3- مصونیت مدنی:
این مصونیت نیز در دعاوی مدنی مربوط به اعمال رسمی کنسولی و اماکن کنسولی است. البته دو کشور فرستنده و پذیرنده می توانند مصونیت های مدنی مختلفی بر اساس توافق برای مامورین کنسولی یکدیگر قائل شوند. این امر نیز می تواند یکی از امتیازات مامورین کنسولی باشد.
در ادامه این نوشتار به سایر امتیازات مامورین کنسولی اشاره می کنیم:
امتیازات مامورین کنسولی چیست؟
امتیازات مامورین کنسولی بیشتر در قالب معافیت است. معافیت های مالیاتی، شخصی، کشوری، منطقه ای، حقوق گمرکی، خدمات شخصی و عمومی، پروانه اقامت و پروانه کار از جمله مهمترین امتیازهای مامورین کنسولی است.
امتیازات مامورین کنسولی شامل چه اشخاصی است؟
1- مامورین کنسولی و اعضای خانواده او که در منزل او سکونت دارند.
2- فعالیت های رسمی کنسولی
3- اموال کشور متعلق به کشور پذیرنده
4- درآمدها.
نکته مهم در مورد امتیازات مامورین کنسولی:
اگر مامور کنسولی در کشور پذیرنده فعالیت شخصی کند و کسب درآمد نماید و یا اموال غیر منقول به دست بیاورد، مشمول معافیت هایی که در فوق اشاره کردیم نیست.
مفید و کامل بود