در نکاح موقت یا صیغه یا نکاح منقطع، زوجه نمی تواند تقاضای طلاق نماید. بنابراین، در فرضی که زوجه نتواند به زندگی مشترک با زوج ادامه دهد، باید دادخواست الزام به بذل مدت را مطرح نماید. البته، اگر زوج، مدت باقی مانده را به زوجه بذل کند، راحت تر است. اما اگر زوج با بذل مدت موافق نباشد، زوجه باید عسر و حرج خود را اثبات کند تا بتواند الزام زوج به بذل مدت را بخواهد. در این مقاله پس از توضیحات کافی در مورد بذل مدت و عسر و حرج به نمونه دادخواست الزام به بذل مدت از طرف زوجه می پردازیم.
نکاح موقت از چه طریقی از بین می رود؟
نکاح موقت با فسخ یا بذل مدت از طرف زوج منحل می شود. اما چنانچه زوج اقدام به بذل مدت ننماید و ادامه زندگی مشترک برای زوجه دشوار باشد، زوجه می تواند با اثیات عسر و حرج خود دادخواست الزام به بذل مدت را طرح کند.
مصادیق عسر و حرج زوجه در نکاح موقت چیست؟
به نظر می رسد در باب مصادیق عسر و حرج زوجه، تفاوتی میان نکاح دائم و نکاح موقت نیست. ماده 1130 قانون مدنی به موارد عسر و حرج زوجه می پردازد:
در صورتی که دوام زوجیت موجب عسر و حرج زوجه باشد، وی میتواند به حاکم شرع مراجعه و تقاضای طلاق کند. چنان چه عسر و حرج مذکور در محکمه ثابت شود، دادگاه میتواند زوج را اجبار به طلاق نماید و در صورتی که اجبار میسر نباشد زوجه به اذن حاکم شرع طلاق داده میشود.
تبصره (۱۳۸۱/۴/۲۹) – عسر و حرج موضوع این ماده عبارت است از به وجود آمدن وضعیتی که ادامهی زندگی را برای زوجه با مشقت همراه ساخته و تحمل آن مشکل باشد و موارد ذیل در صورت احراز توسط دادگاه صالح از مصادیق عسر و حرج محسوب میگردد:
۱- ترک زندگی خانوادگی توسط زوج حداقل به مدت شش ماه متوالی و یا نه ماه متناوب در مدت یک سال بدون عذر موجه.
۲- اعتیاد زوج به یکی از انواع مواد مخدر و یا ابتلا وی به مشروبات الکلی که به اساس زندگی خانوادگی خلل وارد آورد و امتناع یا عدم امکان الزام وی به ترک آن در مدتی که به تشخیص پزشک برای ترک اعتیاد لازم بوده است.
۳- محکومیت قطعی زوج به حبس پنج سال یا بیشتر.
۴- ضرب و شتم یا هرگونه سوءرفتار مستمر زوج که عرفاً با توجه به وضعیت زوجه قابل تحمل نباشد.
۵- ابتلای زوج به بیماریهای صعبالعلاج روانی یا ساری یا هر عارضهی صعبالعلاج دیگری که زندگی مشترک را مختل نماید.
موارد مندرج در این ماده مانع از آن نیست که دادگاه در سایر مواردی که عسر و حرج زن در دادگاه احراز شود، حکم طلاق صادر نماید.
مصادیقی که در این ماده بیان شده است، همه از نوع تمثیلی بوده و جنبه حصری ندارد. بنابراین، زوجه می تواند هر دلیلی که سبب عسر و حرج و به سختی افتادن وی است را به دادگاه ارائه نماید.
نمونه دادخواست الزام به بذل مدت از طرف زوجه
ریاست محترم شعبه ……… دادگاه ……….. شهرستان …………….
با سلام؛
احتراما موارد زیر را خدمت محضر حضرت عالی معروض می دارم:
اینجانب در مورخه …………… با خوانده محترم دعوا عقد نکاح موقت به مدت ………….روز/ماه/سال منعقد نمودیم. متاسفانه پس از وقوع عقد نکاح دریافتم که خوانده تعادل روحی و روانی ندارد و قرص اعصاب مصرف می کند. به دلیل نداشتن تعادل روحی و روانی بنده را بارها مورد ضرب و جرح شدید قرار داده است. اینجانب نیز بارها به پزشکی قانونی مراجعه کرده ام (نامه های پزشکی قانونی به پیوست می باشد).
بنده به دفعات مکرر از ایشان خواستم تا باقی مدت را به بنده بذل نمایند. اما ایشان هر بار به بهانه های واهی از بذل مدت خودداری می کنند. اینجانب نیز با توجه به مشکلات روحی ایشان و کتک زدن های پی در پی قادر به ادامه زندگی مشترک با ایشان نیستم. از این رو، نظر به اینکه بنده وفق ماده 1131 قانون مدنی در عسر و حرج به سر می برم، تقاضای رسیدگی و صدور حکم مبنی بر الزام خوانده بر به بذل مدت را از محضر شما عاجزانه تقاضا دارم.
با تقدیم احترامات فراوان
نکته: برای طرح دادخواست الزام به بذل مدت، تفاوتی نمی کند که نکاح موقت ثبت شده یا نشده باشد.