حضانت به معنی سرپرستی و نگهداری جسمانی از طفل است. قانون گذار حضانت را حق و تکلیف پدر و مادر دانسته است. به این معنا که حضانت طفل و نگهداری از او بر عهده پدر و مادر است. حضانت معمولا در زمانی مطرح می شود که زوج و زوجه جدا از هم زندگی می کنند و یا طلاق گرفتند. حضانت فرزندان چه دختر و چه پسر تا سن 7 سالگی با مادر خواهد بود. در زیر به متداولترین سؤالات در مورد مسئله حضانت پاسخ می دهیم. نمونه دادخواست حضانت
حضانت دختر تا سن 7 سالگی با مادر است. پس از آن دختر تا سن 9 سالگی تحت حضانت پدر خواهد بود. بعد از سن 9 سالگی خود درباره اینکه با پدر زندگی کند یا مادر تصمیم گیری خواهد نمود.
حضانت پسر تا سن 7 سالگی با مادر خواهد بود. پس از آن پسر تا سن 15 سالگی تحت حضانت پدر قرار خواهد گرفت. بعد از سن 15 سالگی خود درباره اینکه با پدر زندگی کند یا مادر تصمیم گیری خواهد نمود. نمونه دادخواست حضانت
به موجب مقررات قانون مدنی اگر مادر شوهر کند از او سلب حضانت می شود. اما این مقرره با وضع قانون حمایت خانواده تعدیل شده است. به این معنا که در صورت ازدواج مادر مصلحت طفل در نظر گرفته می شود. اگر مصلحت طفل همچنان اقتضاء کند که طفل با مادر زندگی کند از مادر سلب حضانت نمی شود.
هرگاه در اثر عدم مواظبت یا انحطاط اخلاقی پدر یا مادری که طفل تحت حضانت اوست، صحت جسمانی و یا تربیت اخلاقی طفل درمعرض خطر باشد، محکمه میتواند به تقاضای اقربای طفل یا به تقاضای قیم او یا به تقاضای رئیس حوزه قضائی هر تصمیمی را که برای حضانت طفلمقتضی بداند، اتخاذ کند.
موارد ذیل از مصادیق عدم مواظبت و یا انحطاط اخلاقی هر یک از والدین است:
1 – اعتیاد زیانآور به الکل، مواد مخدر و قمار.
2 – اشتهار به فساد اخلاق و فحشاء.
3 – ابتلا به بیماریهای روانی با تشخیص پزشکی قانونی.
4 – سوء استفاده از طفل یا اجبار او به ورود در مشاغل ضد اخلاقی مانند فساد و
فحشاء، تکدیگری و قاچاق.
5 – تکرار ضرب و جرح خارج از حد متعارف.
هنوز هیچ دیدگاهی وجود ندارد.