گاهی حکم طلاق از دادگاه صادر می شود و گاهی نیز زوجین تقاضای صدور گواهی عدم امکان سازش را می نمایند. اما تفاوت حکم طلاق با گواهی عدم امکان سازش چیست؟ در این مقاله به بررسی تفاوتهای این دو می پردازیم. فرق حکم طلاق با گواهی عدم سازش
گواهی عدم امکان سازش فرق حکم طلاق با گواهی عدم سازش
گواهی عدم امکان سارش نشان دهنده این است که زوجین با یکدیگر سازش و همکاری ندارند و امکان زندگی مشترک آنها وجود ندارد. بنابراین، مجوز طلاق را به طرفین می دهد. در دو صورت دادگاه به صدور گواهی عدم سازش اقدام می کند:
اول: طلاق از طرف مرد درخواست شده باشد. هنگامی که مرد تصمیم به جدا شدن از همسر خود و طلاق از او می گیرد، نخست باید با مراجعه به دادگاه گواهی عدم امکان سازش دریافت کند و سپس با ارائه این گواهی به دفتر ثبت ازدواج و طلاق اقدام به طلاق کند.
دوم: طلاق، توافقی و با رضایت طرفین درخواست شده باشد. هنگامی که زن و مرد هر دو بر جدایی و طلاق رضایت داشته باشند با مراجعه به دادگاه و بررسی مرکز مشاوره، گواهی عدم امکان سازش صادر می گردد. فرق حکم طلاق با گواهی عدم سازش
حکم طلاق
حکم طلاق هنگامی صادر می شود که زن بدون داشتن حق طلاق که در ضمن عقد ثبت می شود، درخواست طلاق داده باشد. یعنی زوجه در هنگام عقد ازدواج، وکالت در طلاق را از شوهرش دریافت نکرده باشد و این حق به زن داده نشده باشد. برای گرفتن طلاق از سوی زن، زوجه باید یکی از مواردی را که در قانون به آنها اشاره شده است را به اثبات برساند: مانند تخلف زوج از شروط درج شده در ضمن عقد نکاح، استنکاف و عجز شوهر از پرداخت نفقه، و یا همراه شدن زندگی مشترک با عسر و حرج برای زن.
با اثبات موارد فوق، دادگاه پس از بررسی های لازم و قبول اظهارات زوجه حکم طلاق را صادر می کند. فرق حکم طلاق با گواهی عدم سازش
تفاوت حکم طلاق با گواهی عدم سازش
1- مدت اعتبار گواهی عدم امکان سازش سه ماه از تاریخ ابلاغ آن است. بنابراین، در صورت ارائه ندادن آن به دفتر ثبت ازدواج و طلاق از اعتبار ساقط می شود. اما مدت اعتبار حکم طلاق شش ماه از تاریخ ابلاغ رای نهایی است.
2- در صورت صدور گواهی عدم امکان سازش، طلاق صورت نمی گیرد. بنابراین زوجین سه ماه فرصت دارند تا آن را به دفاتر ثبت ازدواج و طلاق ارائه دهند و طلاق بگیرند یا از طلاق منصرف شوند و به زندگی خود ادامه دهند. اما حکم طلاق به معنای دستور دادگاه بر جدا شدن زوجین است.
3- در صدور گواهی عدم امکان سازش، دادگاه دخالتی در ماهیت دعوا نمی کند و با ارجاع زوجین به داوری تنها قصد دارد تصمیم زوجین به طلاق را تایید کند. اما هنگام صدور حکم طلاق با بررسی همه جانبه حکم طلاق و رسیدگی به پرونده و ماهیت دعوا در نهایت حکم طلاق را صادر می کند.
نتیجه گیری مقاله
حکم طلاق و گواهی عدم امکان سازش دو عنوان حقوقی هستند که ممکن است به غلط به جای یکدیگر استفاده شوند. حکم طلاق دستوری از طرف دادگاه مبنی بر طلاق و جدایی زوجین است. اما گواهی عدم امکان سازش، به این معنا است که زوجین نمی توانند با تفاهم با یکدیگر زندگی نمایند. البته توجه داشته باشید که گواهی عدم امکان سازش در دو جا صادر می شود: فرق حکم طلاق با گواهی عدم سازش
1- طلاق به درخواست زوج و
2- طلاق توافقی.