در دوران حاضر فعالیت اشخاص حقیقی در قالب تاسیس شخصیت حقوقی یا شرکت تجلی می یابد. اگر مگاه اجمالی به قانون تجارت بیندازیم می بینیم انواع مختلفی از شرکت ها در قانون تجارت توسط قانون گذار تعریف شده است. هر کدام از شرکت ها مزایا و معایبی دارند. میزان مسئولیت و نوع آورده ی اشخاص حقیقی در شخصیت حقوقی (شرکت) مهمترین ویژگی است که شرکت ها را از یکدیگر متمایز می کند. در این مقاله قصد داریم تا با انواع شرکت در قانون تجارت و ویژگی های هر کدام به طور اجمالی آشنا شویم.
شرکت به چه معنا است؟
از منظر حقوقی، اگر بخواهیم شرکت را تعریف کنیم، می توان گفت، شرکت زمانی محقق می شود که تعدادی از اشخاص حقیقی برای انجام یک فعالیت همچون فعالیت های تجاری، فرهنگی، دور یک دیگر جمع شوند و یک شخصیت حقوقی را تشکیل دهند. شکت به معنای شریک شدن افراد با یکدیگر در سود و زیان حاصل از یک فعالیت انتفاعی یا غیر انتفاعی است.
انواع شرکت در قانون تجارت کدام است؟
قانون گذار در ماده 20 قانون تجارت انواع شرکت های تجاری که اشخاص می توانند در قالب آنها یک شخصیت حقوقی خلق نمایند را چنین برشمرده است.
شرکتهای تجارتی بر هفت قسمت است:
۱) شرکت سهامی.
۲) شرکت با مسئولیت محدود.
۳) شرکت تضامنی.
۴) شرکت مختلط غیر سهامی.
۵) شرکت مختلط سهامی.
۶) شرکت نسبی.
۷) شرکت تعاونی تولید و مصرف
البته شرکت را از یک منظر دیگر می توان مورد تقسیم بندی قرار داد:
1- شرکت تجاری: به معنای همان شرکتی است که در ماده 20 قانون تجارت آمده است. برای تشکیل این نوع شرکت ها باید مرحل ثبت شرکت در اداره ثبت شرکت ها طی گردد. فرم های خاصی باید تکمیل شود و پذیرش به صورت اینترنتی و امضای صورت جلسه محقق می شود.
مدارک مورد نیاز برای تاسیس شرکت در اداره ثبت شرکت ها چیست؟
1- اسناد و مدارک هویتی (شناسنامه و کارت ملی)؛
2- تعیین نام شرکت: موسسین باید پنج نام را از میان نام های مورد علاقه خود انتخاب کنند. البته اسامی باید فارسی و در لغت نامه دهخدا وجود داشته باشد.
3- تنظیم مدارک شرکت همچون صورت جلسه تاسیس شرکت و اساسنامه و تقاضانامه شرکت.
4- امضای مدارمم توسط موسسین شرکت: تمامی اعضای شرکت باید مدارک شرکت از قبیل اساسنامه، صورت جلسه ها و تقاضانامه را امضا کنند.
5- پس از جمع اوری و تکمیل مدارک، از طریق اداره پست برای اداره ثبت شرکت ها فرستاده می شود. تا توسط کارشناس امور ثبتی مورد بررسی قرار گیرد.
6- پس از تایید نهایی شرکت، آگهی تاسیس شرکت صادر می شود.
2- شرکت مدنی: این نوع شراکت که مقررات آن در قانون تجارت آمده است، به این معنا است که دو یا چند نفر به صورت اختیاری و یا قهری دور یکدیگر جمع می شوند. مثال بارز شراکت قهری، شراکتی است که از طریق ارث محقق می شود. در اثر فوت متوفی، وارثین او در اموال او به صورت قهری و نه ارادی شریک هستند. اما؛ اگر شراکت به صورت ارادی باشد، اشخاص قرارداد شراکتی (عقد شراکت) با یکدیگر منعقد می کنند و آثار و عواقب عقد شراکت را در قرارداد پیش بینی می کنند.
کدام سند شرکت تجاری از اهمیت بسزایی برخودار است؟
از میان تمامی اسناد و مدارکی که موسسین شرکت امضا می کنند، اساسنامه از اهمیت والایی برخودار است. چرا که تمامی مقررات شرکت از جمله نحوه انتخاب و انتصاب مدیران، نحوه فعالیت و میزان اختیارات آن ها، تعیین حق امضا و حتی نحوه انحلال شرکت در آن پیش بینی می شود. البته، اساسنامه شرکت ها برگرفته از قانون تجارت است و معمولا به جز برخی از مفاد آن لایتغیر و ثابت است. از این روست که دانستن مفاد اساسنامه برای تمامی شرکا و یا سهامداران ضروری است. چه اینکه هر اقدامی که شرکا تمایل به انجام آن داشته باشد باید بر اساس تشریفات پیش بینی شده در اساسنامه شرکت عمل شود. خروج هر شریک و یا ورود شریک جدید، تغییر در سرمایه شرکت و … همگی از مسائل و موضوعات مهمی هستند که اساسنامه شرکت در مورد آن ها اظهار نظر می کند و شرکا ناگزیر به تبعیت از آن هستند.
شرایط عمومی تشکیل شرکت و ثبت در سامانه اداره ثبت شرکت ها چیست؟
به منظور تشکیل شرکت در سایت اداره ضرکت ها موارد زیر ضروری است:
1- رضایت تمامی اعضا مبنی بر تاسیس یک شخصیت حقوقی؛
2- معنی بودن نوع فعالیت شرکت. موضوع فعالیت شرکت باید در اداره ثبت شرکت ها مشخص باشد. چه اینکه برخی از شرکت ها نیاز به اخذ مجوز از مراجع ذی ربط دارند. اما، برخی دیگر از موضوعات فعالیت نیازی به دریافت مجوز ندارد و بدون هر گونه مجوزی قابل انجام است.
اگر موضوع شرکت مشخص نباشد، امکان ثبت شرکت در اداره ثبت شرکت ها وجود ندارد. در نتیجه قراراد شراکت متعاقب آن باطل و بلااثر است.
3- مشروع بودن موضوع شراکت: موضوعی که اشخاص حقیقی به دنبال تاسیس شرکت برای آن هستند باید مشروع باشد. به عنوان مثال الف و ب و ج نمی تواند دور یک دیگر جمع شوند و شرکتی به منظور برقراری روابط نامشروع ایجاد کنند. پس، موضوع شرکت باید از موضوعات شرعیی و قانونی باشد. چه در غیر این صورت امکان ثبت شرکت وجود ندارد.
شرکت مسئولیت محدود بهتر است یا شرکت سهامی خاص؟
به رغم تنوع بیست عددی انواع شرکت ها در قانون تجارت، اشخاص در عمل معمولا به سمت شرکت سهامی خاص و یا شرکت مسئولیت محدود ترغیب می شوند. چه اینکه تاسیس سایر شرکت ها به ویژه شرکت های سهامی عام به دلیل رعایت مقررات مربوط به پذیره نویسی در قانون تجارت از سختی زیادی برخودار است. به همین جهت اشخاص ترجیح می دهند، شرکت خود را در قالب شرکت مسئولیت محدود و یا شرکت سهامی خاص ثبت کنند. این دو شرکت در نظر و در عمل تفاوت های زیادی با هم دارند. به عنوان مثال، شرکت مسئولیت محدود با دو نفر تشکیل می شود و نیازی به حضور بازرس در شرکت نیست. حال آنکه در شرکت سهامی خاص، سهامداران حداقل باید سه نفر باشند و دو نفر را نیز به عنوان بازرس معرفی نمایند. در شرکت با مسئولیت محدود مدیران نمی توانند در مناقصه یا مزایده شرکت کنند. این در حالی است که در شرکت سهامی خاص امکان شرکت در مناقصات و مزایدات و اخذ وام به نام شرکت وجود دارد. موضوع فعالیت اشخاص و هدف آن ها محرکه ی اصلی تعیین نوع شرکت است.
نتیجه گیری مقاله
اشخاص حقیقی با اهداف هم سو می توانند دور یکدیگر جمع شوند و یک شخصیت حقوقی را خلق نمایند. به شخصیت حقوقی، شرکت اطلاق می شود. شرکت می تواند تجاری و یا مدنی باشد. شرکت تجاری شرکتی است که وفق مقررات قانون تجارت تشکیل شده و در اداره ثبت شرکت ها ثبت می گردد. اما شراکت مدنی، ممکن است قهری یا غیر ارادی (در قالب ارث) باشد و یا ارادی – محصول انعقاد عقد میان دو یا چند نفر – باشد. در این مقاله به موضوع ثبت شرکت تجاری در اداره ثبت شرکت ها پرداختیم. به منظور ثبت شرکت تجاری در اداره ثبت شرکت ها باید تعداد اشخاص حقیقی، موضوع فعالیت شرکت و البته نام های انتخابی شرکت از سوی اعضا مشخص شود. تمامی مقررات شرکت نیز در قالب اساسنامه منعکس می شود که باید به امضای تمامی مدیران و اعضای شرکت برسد.
برای دریافت وقت مشاوره حضوری و یا تلفنی به صفحه درخواست مشاوره و تماس با ما مراجعه کنید.